Trendyol Süper Lig’in 12.haftasında Eryaman Stadı’nda karşılaştığı Başakşehir’i, sezon başından bu yana oynadığı en derli toplu futbolu ortaya koyarak 2-1 mağlup eden Gençlerbirliği; 13.haftada, Süper Lig’in en güçlü temsilcilerinden biri olan Galatasaray’a RAMS Park Stadyumu’nda konuk oldu.
Galatasaray-Gençlerbirliği maçı öncesinde Gençlerbirliği camiasının duayen isimleriyle yaptığımız yazışmalarda, Gençlerbirliği’nin bu maçta Galatasaray ile başa baş bir performans ortaya koyup -en kötü ihtimalle- İstanbul deplasmanından bir beraberlik ile dönebileceğini belirtmiştim. Elbette ki bu iddiamın dayandığı birtakım somut veriler mevcut idi.
Bu iddiama dayanak oluşturan en somut done, Galatasaray hücum hattının en etkili iki oyuncusu olan Victor Osimhen ve Yunus Akgün’ün sakatlıkları nedeniyle bu maçta oynayamayacak olmaları idi. İki oyuncu da Galatasaray için “olmazsa olmaz” öneme sahip.
Victor Osimhen’in kalitesini tartışmak gibi bir lüksümüzün olduğunu düşünmüyorum. Türk futboluna gelmiş en kaliteli golcülerden biri. Yunus Akgün’ün ise Galatasaray’ın elindeki en iyi kanat oyuncusu olduğunu düşünüyorum. Hızlı, şutu olan, rakip savunmaların dengesini bozan, efektif bir kanat oyuncusu. Böylesine önemli iki oyuncunun yokluğu, Gençlerbirliği savunması açısından oldukça rahatlatıcı bir unsur olacaktı.
Galatasaray- Gençlerbirliği maçının teknik analizine geçecek olursak...
Karşılaşmanın ilk yarısında topun kontrolü Galatasaray’ın elindeydi. Ancak hücum hattının iki kıymetli oyuncusu olan Osimhen ve Yunus’un yokluğunda, gol yollarında üretkenlikten çok uzak bir görüntü ortaya koydular.
Gol yollarındaki bu pasif görüntüye rağmen 2.dakikada Barış Alper Yılmaz ile 43.dakikada Mauro Icardi’nin kafa vuruşları direkten döndü. Direkten dönen iki topta da Gençlerbirliği savunmasının hatasının olduğunu düşünüyorum. Barış Alper ve Icardi’ye çok rahat kafa vurdurdular.
22.dakikada, sol çaprazdan Göktan Gürpüz’ün kullandığı frikik atışında topla buluşan Mbaye Niang, topu boş kaleye yuvarlayarak Gençlerbirliği’ni 1-0 öne geçiren golü kaydetti. Bu golde, Göktan’ın kullandığı frikik atışını çok beğendiğimi belirtmeliyim. Son derece düzgün ve “adrese teslim” bir orta yaptı. Niang da böylesine güzel bir ortayı gole çevirdi. Çevirmeseydi ayıp olurdu.
Karşılaşmanın ilk yarısında Gençlerbirliği, oyunu kendi yarı sahasında kabullenen bir görüntü ortaya koydu. Hücuma çıkmayı neredeyse hiç düşünmediler. Niang’ın attığı gol dışında kayda değer bir pozisyonları yoktu. Bu denli vasat bir hücum performansına rağmen ilk yarıyı 1-0 önde kapatmak, Gençlerbirliği takımı için çok önemli bir avantaj idi.
Mücadelenin ikinci yarısına Gençlerbirliği, ilk yarıyı 1-0 önde kapatmanın getirdiği moral ile başladı.
Lakin Gençlerbirliği savunması, en moralli olmaları gereken bu bölümde müthiş bir psikolojik dağılma yaşadılar. Defans hattında akıl almaz hatalar yapıldı. Nitekim bu dağılma, karşılaşmanın 55.ve 66. dakikaları arasındaki bölümde Galatasaray’ın üç gol birden bulması ile sonuçlandı.
55.dakikada Mauro Icardi, klas bir vuruşla skoru 1-1’e getiren golü kaydetti. 57.dakikada Barış Alper Yılmaz, bomboş kaleye topu yuvarlayarak Galatasaray’ı 2-1 öne geçiren golü attı. 66.dakikada ise İlkay Gündoğan, yine bomboş kaleye topu yuvarlayarak Sarı Kırmızılıları 3-1 öne geçirdi.
Özellikle, 57.dakikada Barış Alper Yılmaz’ın golde Gençlerbirliği savunmasının yaptığı “akıllara zarar” hataya dikkat çekmek istiyorum. Savunma hattındaki 2-3 adam -kel alaka- bir noktada toplanarak, sahada boş bırakılmaması gereken tek adam olan Icardi’nin, bomboş bir şekilde Gençlerbirliği kalecisi Velho ile karşı karşıya kalmasına izin verdiler. Icardi’nin attığı cılız şutu Velho kurtardı ama Velho’dan dönen topu Barış Alper boş kalaye yuvarladı.
Icardi’nin bomboş bir şekilde topla buluşmasına neden olan Gençlerbirliği takımındaki o üç oyuncunun, o noktada neyi beklediğini çok merak ediyorum. Tren mi bekliyorlardı acaba! Takımlarına mağlubiyeti getiren, hayati bir hata yaptılar. İzah edilemeyecek bir hata!
60.dakikada, Gençlerbirliği savunma oyuncusu Thalisson Kelver’in kırmızı kart gördüğü pozisyona geçecek olursak...
Bazı basın ve yayın kuruluşlarında, Thalisson’un Kazımcan Karataş’a yaptığı müdahale “sert müdahale” olarak nitelendiriliyor ama yayıncı kuruluş kameralarının yansıttığı açılardan pozisyonu izlediğim zaman, bu müdahalenin “sertlikle” uzaktan yakından alakasının olmadığını gözlemledim. Sert müdahalenin tanımı değişti de bizim mi haberimiz yok? Hakemin yerinde olsaydım bu müdahaleye sarı kart vermezdim. Aynı müdahaleyi Kazımcan Karataş Thalisson’a yapsaydı, 30.000 kişilik Galatasaray taraftarının önünde bu kartı gösterilebilecek miydi? Hayır. Es geçilecekti! Dikkatlerden kaçacaktı! Adım gibi eminim.
77.dakikada Metehan Mimaroğlu, Gençlerbirliği adına skoru 3-2’ye getiren golü kaydetti. Sağ kanattan Samed Onur’un kestiği “şahane” ortayı, Metehan Mimaroğlu son derece güzel bir kafa vuruşuyla gole çevirdi. Golün organizasyonunu çok beğendim. Antrenmanda çalışıldığı çok belli. Güzel bir gol.
Karşılaşmada başka gol olmayınca Gençlerbirliği, ilk yarısını 1-0 önde tamamladığı mücadelenin sonucunda Galatasaray’a 3-2’lik skorla mağlup oldu ve 11 puanda kaldı.
Galatasaray-Gençlerbirliği karşılaşmasın kırılma noktası, 51.ve 54. dakikada Gençlerbirliği’nin Tongya ile kaçırdığı mutlak goller oldu. Bu pozisyonlardan biri bile golle sonuçlansaydı, Gençlerbirliği 2-0’lık skor üstünlüğünü sağlayıp rahatlayacaktı. “Küçük detaylar sonucu belirler” şeklinde kullanılan tabire çok uygun bir örnek...
Yorum Yazın