60’lı-70’li yılların bu önemli futbolcularının ortak yönü, yollarının PTT Kulübü’nden geçmesi hatta büyük çoğunluğunun orada yetişmiş olmalarıydı. Yaşamasına izin verilse, bugün 61 yaşında olacaktı Ankara’nın PTT’si.
Fenerbahçeli Ziya Şengül, Şükrü Birant, Yaşar Mumcu, Yavuz Şimşek, Levent Engineri, Cevher Örer; Galatasaraylı Metin Kurt, Tuncay Temeller, Aydın Güleş, Enver Ürekli; Beşiktaşlı Yusuf Katırcıoğlu; Ankaragüçlü Ertan Adatepe, Köksal Mesci, Tahsin Ünal... Tamer Güney, Metin Türel, Yılmaz Yücetürk, Candan Tarhan, Feridun Köse, Esen Ali Sezen, İlhan Söyler ve niceleri...
60’lı-70’li yılların bu önemli futbolcularının ortak yönü, yollarının PTT Kulübü’nden geçmesi hatta büyük çoğunluğunun orada yetişmiş olmalarıydı. Yaşamasına izin verilse, bugün 61 yaşında olacaktı Ankara’nın PTT’si. 90’lı yıllarda, bünyesinde yer aldığı PTT teşkilatından sondaki “T”nin ayrılmasıyla birlikte, adeta bitkisel hayatta devam etmekte olan serüvenin de sonu görünmüştü. 1998’de adı Türk Telekomspor, sarı-siyah renkleriyse mavi-beyazdı artık; 2011’de, kapısına kilidi vuran Genel Kurul kararına kadar...
71 takımlı Süper Lig Ebedi Puan Cetveli’nin, elan 34. sırasında bulunan, günümüzün Süper Ligi’ne karşılık gelen en üst kademede 12 yıl yer alan PTT, son kez 1972’de unutulmaz bir sezon finişiyle yükselmişti bu lige.
Yaşı yeten futbol tutkunu Ankaralıların, unutması mümkün olmayan bir maçtı 27 Mayıs 1972’de oynanan PTT-Trabzonspor karşılaşması... Bu 2.Lig maçında, 27 bin 538 biletli seyirci olduğu açıklanmıştı. Gerçekte, 19 Mayıs Stadı’nın tribünlerinde çoğu Trabzonlu 30 binin üzerinde, dışarıda ise 20 bin civarında futbolsever vardı. Şimdikinden çok farklı yıllardı. Balkan Boks Şampiyonası’nda, 5 bin kişilik Atatürk Spor Salonu’nu günlerce tıka basa dolduran; Cumhurbaşkanlığı Bisiklet Turu’nun kriteryum etabını izlemek için yollara sıra sıra dizilen sporseverlerin yaşadığı yıllar...
Öte yandan 1972, Dünya ve Türkiye tarihinde iz bırakacak olayların yılı olacaktı. Alışılmışın dışında, 2.yarısı tüm TRT radyolarından yayımlanacak olan PTT-Trabzonspor şampiyonluk maçından tam 3 hafta önce Denizler idam edilmişti. Sıkıyönetim Mahkemesi kalemlerini kırdıktan sonra; Adalet Komisyonu, Meclis, Senato ve Cumhurbaşkanı’nın kararı onaylaması 20 gün bile sürmemişti. Bürokrasi, kimi durumlarda jet hızına çıkabiliyordu 40 küsur yıl önce de...
Picasso’nun ölümü; Pele’li Santos’un İstanbul’da Fenerbahçe’nin karşısındaki futbol ve gol gösterisi; ABD Başkanı Nixon’un başını yiyen ünlü Watergate skandalı; Cemal Kamacı’nın, büyük coşku yaratan Avrupa Profesyonel Boks Şampiyonluğu; İsmet İnönü’nün 33 yıllık CHP Genel Başkanlığı’nı Ecevit’e devredip, partisinden istifa etmesi; Filistinli gerillaların baskınıyla kana bulanan, 7 altın madalyalı yüzücü Mark Spitz’in hayranlıkla izlendiği Münih Olimpiyat Oyunları... “Hepsi ve daha fazlası” 1972’de gerçekleşmişti. 1971-72 sezonunun son haftasına girilirken, 2.Lig Kırmızı Grup’un zirvesindeki durum şöyleydi: Trabzonspor lider, 37 puan ve 19 averaj; PTT ikinci 37 puan ve 8 averaj. İlk yarıda evindeki maçta 6-1 yendiği PTT karşısında, son maçta alacağı beraberlik bile Trabzonspor’u 1.Lig’e (Süper Lig) taşımaya yetecekti.
Saat 14.00’te, bunaltıcı güneşin altında Hilmi Ok’un yöneteceği maça, Bülent Giz PTT’yi, Aydoğan, Esen Ali, Cevdet, Kemal, Muzaffer, Enver, Zeki, Haydar, Feridun, Hoşer, Tahsin onbiriyle çıkarttı. Kamuran Soykıray’ın Trabzonspor’u ise, İlhan, Abdullah, B.Bülent, Erkan, Cemil, K.Bülent, Osman, Atay, Ahmet, B.Mehmet, Necmi tertibindeydi.
PTT’nin daha atak oynadığı ilk yarı golsüz sonuçlandı. 55.dakikada Esen Ali’nin sağdan yaptığı ortayı Necmi uzaklaştırmaya çalışırken top Zeki’nin önünde kaldı. Bugün hayatta olmayan PTT’li futbolcunun 30 metreye yakın bir mesafeden attığı şut, Hipodrom tarafındaki kaleyi (Ankara jargonuyla: Saatli taraf) koruyan İlhan’ın sağından doksana takıldığında, maçın skoru da belirlenmiş oluyordu. PTT, 1 yıl aranın ardından tekrar 1.Lig’deydi. Trabzonspor ise, bu sevinci 2 yıl daha erteleyecekti.
Bu başarıları, Teknik Direktör Bülent Giz’e 100 bin lira, futbolculara da birikmiş primleriyle birlikte 11’er bin lira kazandırmıştı. O günlerde 1 ABD doları, 14 liraydı!..
Bir de bonusu vardı işin... Trabzonsporluların kuvvetli olasılık olarak gördükleri şampiyonluklarını kutlamak için kapattıkları, Kent Otel’in restoranı, o gece PTT’lilerin coşkusuna tanıklık edecekti.
Alıntı: Gazeteci Çetin Susan
Yorum Yazın